Hoe weet je of kinderen in verbinding staan met de zielenwereld of dat het hun fantasie is?
Jonge kinderen zijn nog heel nauw verbonden met de spirituele wereld. Je hebt als kind misschien ook wel spirituele ervaringen gehad? Misschien hoorde je stemmen, had je een denkbeeldig vriendje dat alleen jij kon zien, of voelde je de aanwezigheid van familieleden die jaren eerder waren overleden. Misschien had je sterke gevoelens over plaatsen en mensen die je niet kon verklaren.
Als kind begreep je misschien niet wat er aan de hand was, en voelde je je anders dan de anderen, voelde je je niet begrepen of had je het gevoel dat je in het verkeerde gezin geboren was. Maar hopelijk had je ondersteunende, gevoelige ouders om je te helpen bij deze ervaringen. Zo ja, dan ben je waarschijnlijk opgegroeid tot iemand die zijn gaven omarmt en zijn intuïtie volgt. Zo niet, dan was je misschien bang of ontkende je je spirituele verbinding.
Een begripvolle ouder, leraar, familielid of vriend kan het verschil maken als het gaat om het koesteren van een hooggevoelig, spiritueel begaafd kind. Het is niet ongewoon dat jonge kinderen zich bewust zijn van zielen om hen heen, gevoelig zijn voor energie en wijsheid hebben die hun leeftijd te boven lijkt te gaan.
Een overleden grootouder kan bijvoorbeeld heel nieuwsgierig zijn naar zijn of haar kleinkind en zich duidelijk aan hen laten zien of voelen. Ze spelen met hun gids, met overledenen en met zielen die ze uit vorige levens kennen als hun ´onzichtbare vriendjes´. Het lijkt alsof ze in een fantasiewereld leven, maar die wereld is voor hen net zo reëel als onze wereld.
Rond ongeveer zeven jaar sluit bij de meeste kinderen deze verbinding. Sommigen kunnen deze gaven langer vasthouden dan anderen, en worden vaak ´bestempeld´ als hooggevoelige-, kristal-, indigo- of regenboogkinderen. Veel kinderen zijn te jong om zich uit te drukken op een manier die volwassenen kunnen begrijpen waardoor hun gave onopgemerkt blijft. Ze hebben vaak angst om te gaan slapen omdat ze het gevoel hebben, of ze zien overledenen in de kamer.
Kinderen zijn nu eenmaal sterk helderziend en heldervoelend.
Het vermogen van een kind om zijn spirituele verbinding vast te houden, hangt sterk af van de volwassenen om hem heen. Er is heel veel behoefte aan deze kinderen en de verlichting die ze in de wereld kunnen brengen. Als je kind meer ervaart, moedig je kind aan, bescherm en koester zijn gevoeligheid.
Hoe kan je je kind hierbij helpen?
Er zijn enkele eenvoudige tips die je kan doen om een kind te helpen open te blijven staan voor spirituele boodschappen en om te voorkomen dat aardse invloeden hun gave doet sluiten.
- Moedig het kind aan om zich door het hart te laten leiden, vraag om met je te delen wat het voelt in plaats van wat het ziet.
- Respecteer hun gevoel over mensen en plaatsen. Laat ze een plek uitkiezen waar ze graag zijn, een speeltuin, een kamer…
- Forceer hen niet om iemand een kus, knuffel of een hand te geven als ze dit niet willen, ook al vind je dit niet beleefd. Laat hen op hun gevoel afgaan.
- Koester de liefde voor de natuur. Laat hen voeling krijgen met de aarde door hen op blote voeten te laten lopen, in de bomen klimmen, in het zand spelen, bloemen planten, een moestuintje aanleggen.
- Breng hen in contact met dieren. Laat hen even stil zijn en naar de vogels luisteren, maak ze vertrouwd met honden, katten, paarden…
- Mediteer samen op hun niveau.
- Trek samen een kinderorakelkaartje en vraag wat ze erbij voelen.
- Lees boeken over de spirituele wereld. Het boek: ´Er was eens een zieltje´ van Marie-Claire van der Bruggen is een aanrader.
- Als je kind je vertelt over paranormale ervaringen – geesten zien of herinneringen aan vorige levens – luister dan met respect. Je kunt ze zelfs aanmoedigen om hun ervaringen op te schrijven en te tekenen.
- Laat je kind vooral kind zijn, praat er over dat het normaal is dat we overledenen kunnen zien of voelen, er is tijd genoeg om het te ontwikkelen.
Kinderen hebben een buitengewone fantasie, twijfel je of ze overledenen echt zien, vraag aan de overledenen of ze even weggaan.
De zielen om ons heen zijn liefdevol. Als je hen in gedachten vraagt om weg te gaan zullen ze dit doen.
Als je kind ze blijft zien, dan weet je dat het hun fantasie is.
Overledenen geven gehoor aan je vragen en willen je kind geen angst aanjagen, ze zijn graag bij hen.